پدیده اسیدپاشی بر اساس تجربه قربانیان: علل و استراتژی ها

مقدمه: اقدام به اسیدپاشی با هدف از بین بردن دیگران صورت می گیرد و طی سال های اخیر روندی صعودی داشته است و در این بین پژوهش های علمی راه را برای درک عمیق تر این پدیده هموار می کند. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی تجربیات اسیدپاشی از دیدگاه قربانیان صورت گرفت. روش : این مطالعه از نوع کیفی و به روش نظریه مبنایی با رویکرد strauss و corbin انجام و در شروع مطالعه از نمونه گیری هدفمند و در ادامه از نمونه گیری نظری استفاده شد. طی مصاحبه نیمه ساختار یافته با 12 قربانی اسیدپاشی، اشباع در داده ها صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها به روش توصیه شده توسط strauss و corbin و طی سه مرحله باز، محوری و انتخابی کدگذاری گردید. یافته ها: «زخم های جسمی و روحی» به عنوان مقوله هسته ظهور یافت. راهبردهای بازیابی خود، استراتژی های فعالانه شخصی و دوری گزینی در سطح فردی و حمایت اجتماعی و دوستان در سطح میانه و عدم پذیرش حمایتگرانه ساختاری استخراج شد. زندگی با فرد دچار سوء مصرف مواد دارای اختلال رفتاری و نیز فقدان مهارت حل مسأله در تنش های بین فردی به عنوان شرایط علّی اسیدپاشی نمایان گردید. نتیجه‎گیری: اسیدپاشی برای قربانیان نوعی زخم جسمی و روحی به همراه دارد و با توجه به این که دارای ابعاد بیماری، معلولیت و بزه دیدگی است، به کارگیری مجموعه ای از راهبردها در سطوح گوناگون را می طلبد